به گزارش
خبرگزاری صدا و سیما، به نقل از وبگاه newatlas، نخستین ایده ساخت این کشتی 140 متری مجهز به باتری برقی زمانی جنبه عملی به خود گرفت که انرژی تجدیدپذیر اغلب در فاصله مناسبی از جایی که بیشتر مورد نیاز است تولید میشود، بنابراین باید یک کشتی الکتریکی پر از باتری تهیه و آماده می شد تا به خوبی آن را به محل مورد نیاز ارسال کرد.
این شرکت اشاره میکند که ژاپن توسط دریاهای عمیق احاطه شده و مستعد زلزله است و میگوید: راه حل مبتنی بر کشتی مشکلاتی مانند خرابی طولانی مدت ناشی از خرابی و تعمیر کابلهای زیر دریا و همچنین هزینههای بالای مرتبط با آن و اتصالات و پستهای فشار قوی را حل میکند.
این شرکت ژاپنی چند کارخانه باتری دارد ، این شرکت توضیح دهد: چرا فکر میکند ساخت یک کشتی پر از باتری باطری ایده خوبی است. نمونه اولیه که در حال حاضر تانتکر باتری ایکس نام دارد، خیلی دور از انتظار نخواهد بود. حرکت دادن یک کشتی از طریق آب یک کابوس برای سیستمهای پیشران الکتریکی با باتری است، بنابراین حداکثر برد کشتی برای اینکه سفر از نظر اقتصادی مقرون به صرفه باشد، فقط ۳۰۰ کیلومتر تعیین شده است.
شرکت پاور ایکس میگوید: یک «Power Ark» تولیدی کامل با همان اندازه، ممکن است سالانه حدود ۴۱۹۰ گیگاوات ساعت برق را از منابع تجدیدپذیر در هوکایدو منتقل کند تا تقاضایی را در فاصله ۱۰۰ کیلومتری برآورده کرده و از زیرساختهای انتقال در حال حاضر استفاده کند.
این شرکت میگوید: اگر چهار کشتی به صورت شبانه روزی در این مسیر مستقر شوند، هزینه حمل و نقل انرژی حدود ۰٫۱۷ دلار آمریکا به ازای هر کیلووات ساعت خواهد بود. اشاره به این که میانگین قیمت برق خانگی در ژاپن حدود ۰٫۲۵ دلار آمریکا است، باعث میشود که ۰٫۰۷ دلار آمریکا به ازای هر کیلووات ساعت بین شرکتهای انرژی تجدید پذیر، توزیع و تقسیم شود.
کشتیها مجهز به مکانیسمهای کنترل انتشار گاز و مهار آتش خواهند بود. کشتی Power Ark در اندازه کامل بسیار بزرگتر از این نمونه اولیه خواهد بود و احتمالا میتواند هشت برابر لیتیوم بیشتر را حمل کند، به این معنی که با حمل انرژی عظیم دو گیگاوات ساعت که برای کارکرد حدود ۷۰ هزار خانه کافی است.
با فرض اینکه این کشتیها بدون فولاد سبز کربنی خنثی ساخته شده اند، میتوان به این فکر کرد که چقدر انرژی پاک برای حمل و نقل آنها نیاز دارند.
با این حال، این شرکت قصد دارد تا Battery Tanker X را تا سال ۲۰۲۵ ساخته و آزمایش میدانی داخلی و بین المللی برای شروع در سال ۲۰۲۶ برنامه ریزی شده است. گفتنی است که در حال حاضر بیش از ۷۰ میلیون دلار در این پروژه سرمایه گذاری شده است.